تاثیر پپتیدوگلیکان-لیپوپلی ساکارید بر میزان تولید نیتریک اکساید و القا آپوپتوزیس در سلول های t فعال شده توسط سلول های بنیادی مزانشیمال موش msc

سلول های بنیادی مزانشیمال، سلولهای بنیادی بالغی هستندکه به بعنوان سلول های پیش ساز غیر خون ساز وچند توانی معرفی می شوند که در طیف وسیعی از بافتهای بالغ بدن یافت می شوند. toll like receptor(tlr) یکی از گیرنده های ها ایمنی بیان شده در سطح سلول های بنیادی مزانشیمال می باشد که می تواند طیف وسیعی از عملکرد های سلول را تحت الشعاع قراردهند.اخیراً مشخص شده است تحریک ویژه tlrدر سطح سلول های بنیادی مزانشیمال می تواند پاسخ های ایمنی ناشی از این سلول ها را به سمت فنوتیپ های پیش التهابی(msc-1) یا ضدالتهابی (msc-2)جهت دهی کند.بنابراین در مطالعه حاضر اقدام به تیمار سلولهای بنیادی مزانشیمال با آگونیست های tlr در برنامه زمانی و دوز متفاوت گردید تا تاثیر دوز و زمان تحریک با آگونیست tlr را بر پاسخ های سلول های بنیادی مزانشیمال بررسی شود. در این مطالعه از 40سر موش سوری استفاده گردید. بعد از بیهوشی از استخوان فمور و تیبیا سوسپانسیون سلولی تهیه شد. پس از 24 ساعت از اولین انکوبه کردن سلول های بنیادی مزانشیمی مایع رویی دور ریخته شدو سلول های بنیادی مزانشیمی به کف فلاسک چسبیده باقی ماندند. پس از رسیدن سلول ها به تراکم 70%، با آگونیست tlr، شامل پپتیدوگلیکان-لیپوپلی ساکارید در دو دوز بالا و پایین ودر دو زمان 1و12 ساعت تیمار شدند. سپس مایع رویی سلول ها جهت اندازه گیری نیتریک اکساید جمع آوری شد.آپوپتوز در سلول های tمجاور شده باسلول های بنیادی مزانشیمی به روش فلو سایتومتری و با رنگ آکریدین – اورنج pi اندازه گیری شد. یافته ها افزایش معنی داری (p?0.05)در آپوپتوز سلولهایt مجاور شده با سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با پپتیدو گلیکان – لیپوپلی ساکارید در دوز پایین و مدت زمان 12 ساعت در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. و همجنین افزایش معنی داری(p?0.05) در میزان نیتریک اکساید تولید شده در دوز بالا و زمان 1ساعت نسبت به گروه کنترل نشان دادند. کلمات کلیدی: آگونیست ، سلولهای بنیادی مزانشیمال،tlr، آپوپتوز